Wielkiego małe początki

Gdzieś, kiedyś. Mała planetka na której panuje podbiegunowa atmosfera. Rodzą się tam pierwsze prymitywne istoty z których najprawdopodobniej do dziś żyją tylko smoki i shartakowie czyli smocze-ogry. Planetka jest większa od ziemi i pokrywa ją jeden superkontynent. I tak było przez nie wiadomą liczbę lat. Aż w końcu wydarzyło się coś co zmieniło cały ten świat. Mianowicie przybyły istoty z innej planety, układu solarnego a może nawet galaktyki? W legendach elfów znani są jako Pradawni, ludzie też ich tak nazywają. Ale wróćmy do naszej opowieści. Na małą planetkę przybyli Pradawni ze swoimi wiernymi i ulubionymi niewolnikami - Slannami. Slannowie pierwszego pokolenia byli wielce potężni, właściwie to dla nas nie jest do wyobrażenia ich potęga, mieli super zaawansowaną technologie i władali potężną magią, byli o tysiąckroć lepszymi magami niż elfi Mistrzowie Wiedzy. A i tak ich moce były tylko cieniem w porównaniu z potęgą Pradawnych. Pradawni to w zasadzie była rasa bogów. Mieli oni odnośnie tej planety jakiś plan który niestety jest nieznany ale zaczęto go realizować. Pierw zmieniono orbitę planety żeby było tam cieplej, najprawdopodobniej i Slannowie i Pradawni do życia potrzebowali tropikalnego klimatu. Potem rozdzielono kontynent na takie które znamy dzisiaj - Lustrię, Krainę Mrozu, Ulthuan, Stary Świat, Kitaj, Krainy Południowe. Jednym z ostatnich aktów dokonanych przez tych obcych było stworzenie Wrót zwanych dziś Wrotami Chaosu. Otóż nad północnym i południowym biegunem planety Pradawni skonstruowali wrota mające służyć im za drogę szybkich podróży pomiędzy ich domem a tą planetą.

Potem wydarzyła się katastrofa, właściwie to nikt nie wie co ją spowodowało. Jedna z Bram Gwiezdnych została zniszczona i przez nią zaczął się na świat wylewać Chaos w czystej nieokiełznanej formie, wypaczając wszystko i nasycając magią. Nastał czas ciemności. Odbyła się wielka wojna którą stoczyły dzieci Pradawnych - jaszczuroludzie i elfy (Pradawni najprawdopodobniej stworzyli też ludzi i krasnoludy). Plugawe siły Chaosu zostały odepchnięte, elfy stworzyły Wir który wysysa bez przerwy magię z tego świata tak żeby nie powtórzył się tak silny atak Chaosu. Lecz po wojnie zniknęli też Pradawni a wśród opuszczonych Slannów postępowała coraz bardziej degradacja tak że dzisiejsi Slannowie nie posiadają nawet jednej czwartej mocy i technologii swych przodków choć i tak są potężniejsi od innych inteligentnych istot.

Mrok i łzy
Jakiś czas potem doszło wśród społeczeństwa Asurów - Wysokich Elfów do powstania kultu Menelotha boga płodności i przyjemności, należała do niego nawet Morathi matka elfiego Króla Feniksa oraz jego brata - Malekitha który później miał stać się Wiedźmim Królem. Malekith był rządny władzy, doprowadził do buntu, w tym czasie też odcięła się od Ulthuanu kolonia elfów żyjących w Starym Świecie. Krwawa wojna domowa wśród elfów skończyła się wygnaniem zdrajców a wśród nich Malekitha i Morathi, uciekli oni na północ do Krainy Chłodu gdzie założyli królestwo Naggaroth - królestwo Druchii czyli mrocznych elfów.

Wielki Nekromanta
Tysiąclecia później powstało pierwsze królestwo ludzi, starożytna Nehekhara. Wspaniała królestwo na południu, królestwo pustyni. Stolicą Nehekhary było miasto Khemri gdzie władali wspaniali faraonowie. Narodził się wtedy Nagash, zwany Nagashem Czarnym, Wielkim Nekromantą. Był on bratem ówczesnego faraona. Nagash był potężnym magiem. Pewnego dnia spotkał on paru mrocznych elfów którzy wypaczyli jego umysł ucząc go mrocznej magii Dhar, okrutnego manipulowania wszystkimi ośmioma Wiatrami Magii naraz w zniszczonej i splugawionej formie. Nagash dalej sam uczył się mrocznej magii i poszukiwał nieśmiertelności, badał ciała martwych. W końcu ożywił zwłoki, stał się pierwszym nekromantom, z jednej strony jego eksperyment go rozczarował gdyż zwłoki były bezwolnym zombie z drugiej postanowił właśnie za pomocą stworzonych przez siebie nieumarłych przejąć władzę w Nehekharze. Nagash użył plugawych mocy i ożywił wszystkich martwych królestwa południa a oni pomaszerowali pod jego rozkazami na Khemri. Nagash przejął władzę i nakazał budowę swojej Czarnej Piramidy i dalej zajął się poszukiwaniem nieśmiertelności. Jeszcze przed zniszczeniem Khemri parę ksiąg Nagasha wpadło do rąk szlachty z miasta Lahmia, tamtejszej szlachcie spodobały się jego nauki i sami zaczęli eksperymentować aż w końcu stworzyli Eliksir Potępienia, dał im on nieśmiertelność lecz uczynił istotami ciągle czującymi głód głównego składnika eliksiru - krwi. Stali się pierwszymi wampirami. Nagash nie przewidział jednego - mumię dawnych królów miały świadomość i własną wolę, nie podobały im się krwawe rządy Nagasha i odbył się pierwszy bunt martwych. Nieumarli królowie obalili Nagasha i ten musiał uciekać na północ na dzisiejsze Złe Ziemie gdzie zbudował na wielkiej górze twierdzę Nagashizar, wraz z nim zostały wygnane wampiry. W tej górze Nagash odkrył wielką bryłę spaczenia która przyciągnęła do niego skavenów podłych mutantów powstałych na ruinie cywilizacji Pradawnych. Skaveni toczyli z Nagashem wojnę o spaczeń. W końcu wygrali, skrytobójczo zamordowali Nagasha Czarnego i skradli spaczeń, wampiry odeszły na zachód lecz to nie był koniec Wielkiego Nekromanty... odrodził się on jako pierwszy licz...

Mściwa Wojna
Podczas wojny zdradzieckich elfów z ich braćmi do wojny zostały wplątane krasnoludy które dotąd były przyjacielskie w stosunku do elfów. Mroczne elfy napadały krasnoludy a jako że wcale nie różnił się wyglądem od reszty elfów to krasnoludy uznały to za zdradę, wysłały posłańca do elfiego Króla Feniksa w misji dyplomatycznej jednak posła przechwycił Malekith i nakazał mu ściąć brodę, krasnoludy uznały to jako wypowiedzenie wojny, zaatakowali oni elfów żyjących w Starym Świecie którzy właśnie wtedy porzucili swe kontakty z Ulthuanem. Wojna była wyniszczająca dla obu ras w efekcie czego elfy zamknęły się w własnych enklawach - lesie Laurelorn i Athel-Loren. Krasnoludy pomimo że zwyciężyły też poniosły ogromne straty. Po Wojnie o Brodę jak ją zwą elfy na ziemie na zachód od Gór Krańca Świata gdzie żyją krasnoludy przybyli ludzie.

Czas młota
Ludzie rozleźli się po całym Starym Świecie, parę plemion osiedliło się na terenach które później miały stać się Imperium, jedno poszło dalej na zachód i później stworzy królestwo Bretonni, inne plemiona udały się na południe gdzie stworzą Estalie i Tilee oraz na północ do Kisleva, Norski i Północnych Pustkowi Chaosu. Górami Krańca Świata wstrząsnął wtedy wybuch wielu wulkanów niszcząc parę twierdz krasnoludzkich na dodatek Karaz-Ankor - królestwo brodaczy zostało zaatakowane przez zielonoskórych. Pewnego razu pojmali oni krasnoludzkiego króla ale odbił go człowiek, młodzieniec i zarazem przywódca plemienia Unberogenów zwany Sigmarem, na znak przyjaźni krasnoludzki król wręczył mu młot Ghal-Maraz Rozbijacz Czaszek. Jednak krasnoludzkie imperium było o krok od śmierci. Wtedy to Sigmar zjednoczył wszystkie plemiona ludzi z terenów Imperium i pomógł krasnoludom w wojnie, ostateczna bitwa odbyła się w Przełęczy Czarnego Ognia gdzie sojusz ludzi i krasnoludów odniósł miażdżące zwycięstwo nad przeważającymi ich liczebnie orkami i goblinami. To doprowadziło do powstania wielkiej przyjaźni pomiędzy tymi obiema rasami a Sigmar stworzył Imperium największe państwo ludzi jakie kiedykolwiek powstało a koronował go sam król krasnoludzki.

Upadek i odrodzenie
Imperium rozwijało się, powstały inne ludzkie królestwa ale w końcu doszło do wojny domowej. Trzy rody walczyły uznawały się za Imperatorów, Imperium było rozbite, na dodatek ludzi zaczęła dzisiątkować zaraza którą ponoć wywołali szczuroludzie, wydarzenie to nazywa się dziś Mauerstadt. Imperium stało na krawędzi zagłady, wojna domowa i zaraza bardzo je wyniszczyła na dodatek na świat pomaszerowała horda Chaosu jakiej świat dotąd nie widział a przewodził jej Wszechwybraniec Mrocznych Bogów - Asavar Kul. Wtedy to pojawił się młody człowiek ze szlacheckiego rodu w Nuln który miał zostać kapłanem Sigmara Młotodzierżcy. Nazywano go Magnus, Magnus Pobożny, w obliczu zagłady udało mu się przejąć władzę i zjednoczyć Imperium, zdobył też pomoc Wysokich Elfów, do Imperium przybyło trzech Mistrzów Wiedzy - Teclis, Finreir i Yrtle. Wyniszczająca wojna z Chaosem została wygrana przez ludzi a Magnusa mianowano Imperatorem. Poprosił on też Teclisa żeby założył w Imperium Kolegia Magii gdzie miano szkolić czarodziejów gdyż dotąd każdy przejaw czarostwa był wśród ludzi karany śmiercią na stosie.

Burza Chaosu
Imperium zaczęło się dalej rozwijać, Kolegia Magii coraz lepiej prosperowały. Aż w 2520 doszło do kolejnego wielkiego najazdu sił Chaosu, prowadził go Wszechwybraniec Archaon zwany Panem Końca Czasów, tę wojnę nazywa się Burzą Chaosu. Archaon wraz ze swym heroldem Cromem Zdobywcom pustoszyli ziemie Kisleva i Imperium, Archaon kierował się do Middenheim Miasta Białego Wilka gdzie w świątyni Ulryka płonie Wieczny Ogień a jak niesie legenda, jeśli ogień zgaśnie to świat ogarnie wieczna zima. Armia Archaona została odparta pod Middenheim w 2522 roku lecz on nie zginął jak Asavar Kul a uciekł do Mosiężnej Twierdzy w Górach Środkowych, w samym centrum Imperium. Teraz nadchodzi zima, Imperium jest spustoszone, ziemie zniszczone, nie będzie upraw, ludzi czeka głód, zginie jeszcze wielu. A to nie koniec wojny bo Archaon jeszcze żyje...